در بازتاب طیفی گیاهان، کلروفیل، ذرات رنگی، آب موجود در گیاه، شکل، ساختار فیزیکی و بسیاری از پارامترها تاثیر دارند.
اما طرح کلی انعکاس گیاهان یکسان می باشد. اما بخشهای متفاوت برگ، تاثیرات متفاوتی بر روی انرژی الکترومغناطیسی تابیده شده از خورشید دارند.
در بخش مرئی میزان جذب بالا است. انعکاس در این بخش تحت کنترل کلروفیل و مواد رنگی برگ مانند گزانتو فیل، کاروتنوئید ها و آنتوسیانینها قرار می گیرد.
حداکثر انعکاس در بخش مرئی در طول موج 55/. میکرومتر (سبز) می باشد.
جذب شدید اشعه الکترو مغناطیسی توسط کلروفیل در طول موج های آبی و قرمز و همچنین عبور نسبتاً بالا در این محدوده باعث پایین بودن
میزان انعکاس می گردد. در محدوده مادون قرمز نزدیک (7/. تا 1/3میکرومتر) مقدار جذب و عبور، کاهش و در نتیجه
میزان انعکاس به طور قابل ملاحظه ای افزایش پیدا می کند.
ساختمان برگ، فضای بین سلولی و آب داخل سلولی در ساختار اسفنجی مزوفیل برگ، انعکاسهای این محدوده را کنترل می کند.
باند مادون قرمز نزدیک در سنجنده ها به تاج پوشش و بیوماس گیاهان خیلی حساس است.
در سال1979 ، آقای Tucker بر اساس همین خصوصیات انعکاسی گیاهان در باندهای قرمز و مادون قرمز نزدیک،
شاخص پوشش گیاهی را برای تشخیص سلامتی، شادابی و همچنین تراکم پوشش گیاهی معرفی نمود. شاخص پوشش گیاهی
(NDVI) برای نمایش توده حیاتی (بیوماس) پوشش گیاهی، شاخص سطح برگ، تولیدات گیاهی و تفکیک پوشش گیاهی بسیار مناسب بوده
و همچنین در ارتباط با مسائل مرتبط با پوشش گیاهی از این شاخص استفاده میگردد. در طول زمان تغییرات مشاهده شده در NDVI بیان کننده
تیپ پوشش گیاهی، فنولوژی و حالات محیطی منطقه است.
این شاخص بیشترین رابطه را با حجم زنده گیاهی در میان مشخصه های پوشش گیاهی دارد.
