مقاله پیچیدگی مسائل در برنامه ریزی شهری و رویکردهای مواجهه با آنها
چکیده
مسائل برنامهریزی در قلمرو عمومی لزوما همان سادگی مسائل علوم تجربی را ندارند.پیچیگی سازمان یافته(نهادینه)این دسته مسائل آنها را از مسائل دیگر عرصه‌ها متمایز میسازد.سه رویکرد سیستمی، استراتژیک و اقتضایی نتیجه تلاش‌های سازمان یافته‌ای هستند که در سیر تحول تفکر و عمل برنامهریزی و مدیریت،هر یک از طریق ابزارها و روش‌هایی در پی چیرگی بر این دسته از مسائل برآمده‌اند و هرکدام کمابیش موفقیت‌هایی نیز به دست آورده‌اند.اما پیچیدگی،عدم‌قطعیت،ابهام،وجود پیوندهای درونی و چیزهایی از این دست در بین مسائل برنامهریزی،یافتن راه‌حل برای آنها را بسیار دشوار ساخته است.در آغاز قرن جدید به نظر می‌رسد انگاره‌هایی چون برنامهریزی مبتنی بر همکاری و برنامهریزی مبتنی‌بر تشریک مساعی و نیز ایدهء حکمرانی خوب،مکمل برنامهریزی استراتژیک و به دنبال آن برنامهریزی هماهنگ‌ساز شده‌اند. برنامهریزی از ارکان و ضرورتھای اساسی دستیابی به اھداف از پیش تعیین شده محسوب میشود. به این معنا که، برنامهریزی میتواند کوتاهترین مسیر در تحقق ھر ھدفی را تعیین و تبیین کند و با صرفه جویی در زمان، نیرو و ھزینهھای مورد نیاز، دستیابی به ھدف تعیینشده را سھولت بیشتر بخشد. کنترل و ھدایت پدیدهھای جھان امروز نیز در سمت و سوی اھداف مورد نظر، بدون تدوین و تبیین برنامه به ھیچ وجه میسر نیست. در واقع برنامهریزی است که با ایجاد بستر مناسب برای شناخت امکانات و محدودیتھا، تمھیدات بھرهگیری بھینه از امکانات موجود و تبدیل محدودیتھا و تھدیدھا به فرصتھا را فراھم میسازد و از انحراف به بیراھهھا و مسیرھای پرفراز و نشیبی که نه تنھا به اھداف تعیینشده ختم نمیشود، بلکه موجب دوری از آنھا و بروز مشکلات و تنگناھای متعدد میگردد، پیشگیری میکند. دانلود تمامی فایل های شهرسازی، معماری، عمران به صورت رایگان از بهترین سایت تخصصی ایرانیان شهرساز
