مقاله تفکیک افراز و مقررات و قوانین آن در برنامه ریزی شهری ایران
چکیده
یکی از سازوکارهای مناسب برای نظم دهی فضایی، جلوگیری از رشد بیرویه شهری و مقابله با از بین رفتن اراضی مناسب برای هر کاربری خصوصا کاربری مسکونی؛ اعمال قوانین افراز و تفکیک در اراضی شهری است که باید بر اساس طرح جامع و تفصیلی و هادی صورت گیرد. ادارات ثبت در درجه اول و دادگاهها در درجه دوم در این امر دخالت دارند، البته دخالت این سازمانها باید بر مبنای نقشه جامع شهر و نقشه های اجرایی و ضوابط شهرسازی شهرداریها صورت گیرد. قوانین موجود در ایران به تنهایی نمی توانند از به وجود آمدن این پدیده نامناسب (تفکیکهای غیرقانونی) جلوگیری کنند. در چنین وضعیتی تنها با فرهنگ سازی صحیح و مدیریت و نظارت دقیق بر اجرای وظایف دستگاههای دولتی و ملزم ساختن عموم به رعایت قوانین و مقررات طرحهای جامع و تفصیلی و هادی، می توان به بهبود وضعیت موجود در ایران کمک کرد. در این مقاله سعی شده است تا تفکیک، افراز و روند قانونگذاری در اراضی شهری (افراز و تفکیک) با مواد قانونی بیان شود.تفکیک در عرف ثبتی، عبارت است از تقسیم مال غیرمنقول به قطعات کوچکتر؛ مثلا قطعه زمینی است به مساحت ۵ هزار متر که مالک یا مالکین آن تصمیم دارند آن را به قطعات ۲۰۰ متری تقسیم نمایند. اگر این تقسیم صورت بگیرد، گفته می شود که آن زمین به قطعات ۲۰۰ متری تفکیک شده است. در تفکیک، لازم نیست که ملک غیرمنقول مشاع باشد؛ یعنی یک نفر که مالک شش دانگ زمین بزرگی است می تواند آن را به قطعات کوچکتر تفکیک و تقسیم کند؛ همان طور که اگر چند نفر مالک آن باشند، می توانند آن را تفکیک کنند. دانلود تمامی فایل های شهرسازی، معماری، عمران به صورت رایگان از بهترین سایت تخصصی ایرانیان شهرساز
