مقاله سنجش امکان پذیری به کارگیری سیستم گزارش دهی کیفیت زندگی در برنامه ریزی شهری اصفهان
کیفیت زندگی، انگاشتی کلیت باور، نسبی، پیچیده و چندبعدی است که به تمام ابعاد فضایی برنامه ریـزی (چـون اقتصادی، اجتماعی، کالبدی، سازمانی و زیست محیطی) و زمینه های عینی و ذهنی زنـدگی در مقیـاس هـای فـردی و جمعی مربوط میگردد. سیستم برنامه ریزی شهری در ایران از این انگاشت در دستور کار برنامه ریـزی شـهری بهـره نبرده و سازوکار قابل به کارگیری برای آن تعریف نشده است . در شهر اصفهان نیز باوجودی که ارتقاء کیفیت زنـدگی به عنوان یک هدف در دستور کار سیستم برنامه ریزی شهری قـرارداد، ولـی در جنبـه هـای محتـوایی و رونـد کـاری برنامه ریزی شهری ردپای انگاشت کیفیت زنـدگی قابـل ردیـابی نیسـت . ایـن کاسـتی، ارتقـاء کیفیـت زنـدگی را بـا محدودیت روبه رو کرده است و درنتیجه نشانگرهای کیفیـت زنـدگی در دوره ده سـاله ١٣٨٢ تـا ١٣٩٢، بـه ویـژه در زمینه های مرتبط باکیفیت اشتغال ، مسکن ، نیروی انسانی و امنیت اجتماعی، نشـان از کـاهش سـطح کیفیـت زنـدگی دارند. این مقاله دارای اهداف سه گانه نخست ) ردیابی جنبه هـای محتـوایی و رونـد کـاری برنامـه ریـزی شـهری در اصفهان ، دوم ) سنجش امکان پذیری چگونگی راه اندازی، مناسب سازی و به کارگیری سیسـتم گـزارش دهـی کیفیـت زندگی در سیستم برنامه ریزی شهری در شهر اصفهان و سوم ) بحث در مورد چگونگی اثرگـذاری سیسـتم گـزارش دهی کیفیت زندگی بر سیستم برنامه ریزی شهری در اصفهان در راسـتای ارتقـاء کیفیـت زنـدگی، اسـت . شهری باستانی در مرکز ایران است. این شهر مرکز استان اصفهان و نیز مرکز شهرستان اصفهان است. اصفهان، دومین شهر پهناور(۵۵۱ کیلومتر مربع) و سومین شهر پرجمعیت ایران پس از تهران و مشهد است. دانلود تمامی فایل های شهرسازی، معماری، عمران به صورت رایگان از بهترین سایت تخصصی ایرانیان شهرساز
